Herbowi Lewandowscy

Jan z wojew. Kaliskiem, Jan z wojew. Lubelskim 1697 r. Antoni i Ludwik z wojew. Kaliskiem 1733 r. podpisali elekcye. Józef towarzysz chorągwi rotmistrzostwa Mikołaja Żabickiego w Łabiszynie 1711 r., miał syna Stanisława, w 1756 r. pisarza ziemskiego poznańskiego, w 1767 r. delegata poznańskiego, ostatnio 1773 r. rotmistrza wojsk koronnych, po którym czterech synów: Ludwik, Antoni, Michał i Wojciech. Z nich Ludwik miał syna Andrzeja, po którym z żony Małgorzaty Szczepańskiej jedna córka Ludwika-Róża wylegitymowana z Królestwie 1844 roku.

Antoni, właściciel dóbr Koryta, w ziemi łęczyckiej, ożeniony z Różą Grochowską, herbu Junosza, córką Wojciecha, kapitana wojsk koronnych, pozostawił synów, Felicyanna i Kajetana-Stefana, wylegitymowanych w Królestwie 1846 roku.

Felicyan, ur. 1810 r. podchorąży 37 pułku strzelców konnych wojsk polskich 1830 r.sędzia prezydującyb. Trybunału cywilnego warszawskiego, członek Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, kawaler orderów, właściciel dóbr Dąbrówka, w ziemi łęczyckiej, ożeniony z Aleksandrą Dąbrowską, herbu Jastrzębiec, właścicielką dóbr Jasionna, w ziemi łęczyckiej, pozostawił synów: Antoniego, Michała-Eugeniusza, Władysława i Wincentego.

Antoni, były właściciel dóbr Rososz, w ziemi czerskiej i dóbr Rekle, w ziemi piotrkowskiej, z żony Aleksandry Grzybowskiej, herbu Poraj, córki Antoniego i Maryi z Rubinkowskich, właścicieli dóbr ŻdżaryCmiszew i Pawłów, w ziemi sochaczewskiej, ma córkę Maryę-Irenę i syna Feliksa-Felicyanna.

Michał-Eugeniusz, adwokat przysięgły, ożeniony z Ludwiką Zazierską, pozostawił syna Wacława.

Władysław, b. właściciel dóbr Dąbrówka, w ziemi łęczyckiej, żonaty z Matyldą Przechadzką, córką Wincentego, dziedzica dóbr Galew, w ziemi turekskiej, ma córki, Aleksandrę i Maryę.

Wincenty, ostatni syn sędziego Felicyanna, vice-dyrektor fabryki cukru, zaślubił Józefinę Ochocką, córkę dziedzica dóbr Humieńce, pod Kamieniem Podolskim, i z niej ma syna Jerzego.

Michał, trzeci syn pisarza Stanisława, zaślubił Brygittę Aniołkowską i z niej pozostawił synów, Józefa, w wojsku rosyjskim, i Antoniego, wylegitymowanego w Królestwie 1850 r.

Wojciech, ostatni syn pisarza Stanisława, z Maryanny Okońskiej pozostawił syna Wincentego, wylegitymowanego w Królestwie 1852 r.

Piotr, syn Jana, i inni wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. Wołyńskiej 1841-1857 r.

Wylegitymowani w Cesarstwie 1845 i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej. Józef, syn Franciszka, z synami: Maciejem, Feliksem i Franciszkiem.

Konstanty i Rudolf z synami: Konstantym, Edwardem i Rudolfem, synowie Jerzego, wnukowie Konstantego, prawnukowie Jerzego, syna Jana a wnuka Grzegorza; Jan i Felicyan z synem Adamem i wnukami, Kazimierzem i Janem, synowie Michała, wnukowie Józefa, prawnukowie Jakóba, oraz Adolf, Felicyan, Franciszek i Wincenty, synowie Jana, wnukowie Michała, wylegitymowani w Cesarstwie 1832, 1845 i 1861 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Wojciech-Jan w 1793 r. a jego wnuk Wilhelm w 1828 r. wylegitymowani w Galicyi.

Antoni, Franciszek, Łukasz, synowie Mateusza, i wiele innych wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej 1851 r.

Józef, Jan i Antoni wylegitymowani w Galicji 1783 r. Felicjan w 1838 i Ludwik 1858 r. urzędnicy w Galicyi.

Marcin, z ziemi halickiej, wylegitymowani w Galicyi w 1782 r.

Franciszek, Ignacy, Ludwik i Antoni, synowie Jakóba i Krystyny, 1780 r. Bartłomiej z przydomkiem Powaga 1782 r. wylegitymowany, a Sylwester, 1817 r. członek Stanów, przyjęty do grona Stanów w Galicyi. Roch, wojski 1784 r. sędzia ziemski winnicki 1786 r. (Sigil), Tomasz, pisarz Sądu Kryminalnego w Chęcinach 1824 r. Piotr, rejen w Galicyi 1830-1842 r.
Zapisani do ksiąg szlachty gub.kijowskiej,
Franciszek, syn Jakóba 1802 r., i Tomasz, syn Kacpra, 1803 r.
Franciszek, syn Jana i Tekli, ur. 1791 r. we wsi Prusadzie (?), w płockiem, wstąpił 1807 r. na służbę do 2 pułku ułnów; w 1817 r. umieszczony w pułku strzelców konnych gwardyi, w 1830 r. został podporucznikiem w korpusie weteranów i inwalidów. Odbył kampanie: 1809 r. i był w bitwach pod Raszynem, Grochowem, Zamościem i Sandomierzem, 1812 pod Mirem, Romanowem, Smoleńskiem, Możajskiem, Wiażmą, Mokrą, Moskwą, Medyną, Krasnem i nad Berezyną, 1818 w Niemczech pod Itterbock, Wirtembergiem, Dreznem, Wu'tzem, Lipskiem i Hanau, a w 1814 we Francyi.
Grzegorz, syn Szymona i Anny z Wróblewskich, ur. 1788 r. w m. Wernyhorodek, w kijowskiem, wszedł na służb 1809 r. do pułku artyleryi konnej i w 1815 roku został podporucznikiem w 2 bateryi lekkokonnej, a w 1822 r. postąpił na porucznika. Odbył kampanie: 1812 przeciw Rosji i znajdował się w bitwach pod Mirem,Romanowem, Rożestwem, Orszą i nad Berezeną, 1813 przeciw sprzymierzonym pod Lipskiem i Wirtembergiem, a 1814 r. pod Paryżem. W 1812 został ozdobiony krzyżem srebrnym Virtuti Militari, a w 1813 krzyżem kawalerskim Legii Honorowej. Grzegorz w 1831 r. został kapitanem 2 klasy i tegoż roku awansował na kapitana I klasy.
Jacenty, syn Walentego i Agaty z Wiśniewskich, ur. 1875 roku we wsi Dorposzu, w poznańskiem, postąpił 1808 r. do 12 pułku piechoty Ks. Warszawskiego i w 1827 awansował na podporucznika w korpusie weteranów. Odbył kampanie, 1809 r. przeciw Austryi i był pod Toruniem i Jedlińskiem, 1812 r. w Rosji, pod Smoleńskiem, Kaługą i Wiażmą: um. 1830 r.
Jan, syn Ignacego i Katarzyny, ur. 1786 r. we wsi Wólce, na Podlasiu, wszedł 1806 r. do 2 pułku jazdy Ks. Warszawskiego i w 1820 r. został podporucznikiem w batalionie weteranów czynnych, a 1822 r. przeniesiony do korpusu pociągu, przeznaczonym został na dowódcę kompanii 3 batalionu 2 pociągu Odbył kampanie: 1807 r. przeciw Prusom i przyjmował udział w bitwach pod Gdańskiem, Kotami i Ostrołęką, 1809 r. przeciw Austryi, pod Raszynem, Grochowem, Sandomierzem, Zamościem i Krakowem, 1812 r. w Rosji pod Mirem, Nieświeżem, Romanowem, Bobrujskiem, Mohylowem i Borysowem, 1813 r. w Niemczech, a 1814 r. we Francyi. Jan 1812 r. ozdobiony krzyżem srebrnym Virtuti Militari, a w 1813 r. został kawalerem Legii Honorowej
Kajetan, syn Ignacego i Brbary, ur. 1788 roku w m. Dunajowcu, w bracławskiem, wstąpił 1809 r. do 15 pułku jazdy Ks. Warszawskiego i w 1813 r. został podporucznikiem w 4 pułku jazdy, a następnie powróciwszy z niewoli, został 1815 r. przeznaczony do 2 pułku ułanów i w 1820 r. postąpił na porucznika, a 1830 r. na kapitana do 4 pułku strzelców konnych. Odbył kampanie: 1809 r. przeciw Austryi pod Tarnopolem, Wieniawką, Chorostkowem i Zaleszczykami, 1812 r. w Rosyi pod Mirem, Romanowem, Pankratowicami i Borysowem, a 1813 r. w Niemczech, i za kampanię 1812 r. ozdobiony krzyżem srebrnym Virtuti Militri.
Michał syn Józefa i Józefy z Kalickich, ur. 1795 r. w Zamościu, wszedł 1820 roku jako lekarz batalionowy do 5pułku piechoty liniowej, i w 1821 roku przeszedł do 1 pułku strzelców pieszych na sztabs-lekarza a w 1827 r. przeznaczony na sztabs-lekarz stałego do szpitala głównego, um. 1831 r. w Warszawie, pozostawiając żonę i czworo dzieci.
Michał, syn Błażeja i Katarzyny Jankowskiej, ur. 1790 r. we wsi Dąbrowie, w pow. Kaliskim, postąpił 1807 na służbę do 1 pułku ułanów gwardyi francuskiej i był z cesarzem Napoleonem na wyspie Elbie, po powrocie do kraju wstąpił do szwadronu ułanów gwardyi i w 1817 r. wyszedł do dymisji w stopniu podporucznika. Odbył kampanie: 1808 r. w Hiszpanii, 1809 r. w Austryi, 1812 w Rosyi, 1813 w Niemczech, a w 1814 we Francyi, za co został ozdobiony krzyżem srebrnym kawalerskim Legii Honorowej (Ks. Wojskowe)

Hipolit, kasjer główny Dyrekcji Ubezpieczeń w Królestwie Polskim, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1841 r.